Pareidolia

Widzę Cię, widzę wyraźnie teraz,

Przypadkowy obraz, stworzony od zera.

Nocny krajobraz rozbraja i mąci moje zmysły,

Słyszę Cię, słyszę nocne zorze właśnie wyszły.

Słyszę każdy promień i każdej latarni światła,

Z mroku wyłaniasz się Ty, reszta - zbladła.

Nocny krajobraz potęguje to uczucie,

Widzę Cię, widzę w każdej jego nucie.

Widzę oświetlonej latarniami ulicy szum,

Z dźwięków wypływasz Ty, znika tłum.

Złudzenie chichocze – złośliwa ironia,

Moje mętne oczy opętała pareidolia.