Teściowa na 102

      Miłe ciepłe i późne popołudnie, tak późne że właściwie zbliża się wieczór. A ja przed wieczorem muszę być ładny, piękny i ogolony. Przede wszystkim ogolony, więc nie mam za bardzo czasu. Wchodzę do do drogerii (tak to się nazywa?), która jest tuż "za rogiem" ... nie lubię wchodzić do takich miejsc, boje się wkraczać do królestwa kobiet. Dla faceta to okrutnie stresujące. Tak więc idę tam pełen moralnego niepokoju. W środku jest mnóstwo wszystkiego... stado kosmetyków otoczyło mnie dosłownie dookoła. Oglądając się w każdą stronę świata docieram do "działu męskiego". To jak azyl, schron dla uchodźców ze świata mężczyzn. Odnalazłem maszynki do golenia. Jest ich dużo za dużo... moje oczy filtrują je pod względem ceny. Sama drożyzna, a ja przecież szukam tylko jednorazówki, zwykłej jednorazówki za 4,50 zł! Nagle:

- Mogę w czymś pomóc? 
- Yyy... szukam czegoś najtańszego. 
- Tutaj jest taka z czterema ostrzami...
- Nie, nie, no coś tańszego. W sensie jednorazówkę.
- A no to są tutaj z drugiej strony, proszę. 
- O, super. 
      Podeszliśmy w stronę kasy.
- A i jeszcze szukałem spirytusu salicylowego. 
- Chwileczkę. Yhm, taki mały wystarczy? 
- Tak pewnie. 
- To będzie razem jedenaście sześćdziesiąt. 
- OK. 
- Dać PANU siateczkę? 
- Yyy. Nie trzeba. 


      "Dać PANU siateczkę?" ... "Dać PANU siateczkę?" ... "Dać PANU siateczkę?" ... "Dać PANU siateczkę?"... i tak sobie powtórzyłem jeszcze kilka razy.

      Problem w tym, że pani ekspedientka, która tak miło mnie obsłużyła bardzo dobrze mnie zna. Od bardzo dawna się z znamy. Matka mojej byłej dziewczyny - byłem z nią przez trzy lata... przesiadywałem w jej domu godzinami, bardzo często rozmawiając z "teściową" w przyjaznej atmosferze. A ona nagle do mnie na per PAN. Rozumiem, że minęło kilka lat od mojego rozstania z Pauliną. Przecież od tej pory nie przestałem się jej kłaniać na ulicy, a wręcz przeciwnie, zawsze się do niej uśmiecham wspominając po drodze dobre czasy. Z niedoszłą teściową miałem zawsze świetne kontakty. Czasami myślałem, że nawet zbyt dobre. Paulina i jej mama są niemożliwie pięknymi kobietami - ahh te geny. To głupie i dziwne ale zazdrościłem teściowi żony, a dziewczynie mamy. Zresztą kiedyś przeszło mi przez myśl, że mógłbym je "zamienić miejscami". Są do siebie bardzo podobne. Może właśnie dlatego coś mnie w niej kręciło. A ona mówi do mnie na PAN...
      Zauważyłem, że ona też była jakby spięta. Standardowe zachowanie ludzi w niezręcznej sytuacji, nerwowe ruchy i brak słów w gębie. Przygryzła dolną wargę, jej znak rozpoznawczy. Dlaczego ta sytuacja była niezręczna, skoro zawsze fajnie się nam rozmawiało... hmm. Kiedy skończył się mój związek z P., odniosłem wrażenie, że teściowa była na nią zła, jakby wiedziała co się zdarzyło. Jakby trzymała moją stronę. Dziwne. Choć może sobie to tylko uroiłem pod wpływem poczucia tego, że byłem "poszkodowany".
      Jeszcze rok temu moja mamuśka uczyła w szkole jej syna. Widywały się i rozmawiały, podobno "niedoszła teściowa" nawet pytała o mnie. A teraz mówi do mnie na PAN.
   
      Pomyślałem, że teraz to ja mógłbym ją wypytać o Paulinę. Teściowa na 102!

Tak wspomnieniowo.